bankenbureaucratia

Een bankrekening openen makkelijk? Dacht je dat we in één Europa woonden? Not. Vanmorgen met frisse moed naar een bank gegaan. Kan ik hier een rekening openen?, vroeg ik in gebrekkig Spaans. Jawel hoor, dat kan.

Totdat ze om een bepaald papiertje vroeg. Ik gaf mijn paspoort. Nee, zegt de vriendelijke vrouw in vloeiend Spaans. En ze brabbelt iets over een ander papiertje. "No comprendo", is inmiddels mijn favoriete antwoord geworden in dit soort situaties.

Ze vervolgt in gebrekkig Engels dat dit verplicht is van de Spaanse regering. Dat ook burgers elders uit de EU geen rekening kunnen openen, zonder dat papiertje. Nadat ik even uitval en aangeef hoe belachelijk dit wel niet is en dat ik zonder problemen een rekening kon openen in België, Duitsland, Engeland en weet ik veel waar, vraag ik haar lief en aardig hoe ik dan aan zo'n papiertje kom, en of me dit geld gaat kosten. Ze legt het uit, het is vlak bij en zegt dat het me inderdaad geld gaat kosten. Blegh.

Lopend door de regen kom ik een andere bank tegen. Binnen 10 minuten loop ik naar buiten met een nieuwe rekening. Wat vreemd is aan deze bank, is dat ze nog gewoon met van die oude spaarboekjes werken. Dus als je geldt stort of afneemt, krijg je netjes dit bedrag in je boekje genoteerd met een stempel. Pff. En dan vragen ze nog 20 euro hiervoor. Deze of volgende week ga ik nog maar eens kijken of er ook een andere bank is die én gratis is én niet naar de overheid luistert.