voor het blok

Terwijl vrijdag La Hamsa vrolijk herkraakt is, kwamen wij vanmiddag in confrontatie met onze huisbaas. Nadat we al een sms-wisseling in de nacht hadden gedaan, kwam hij vanmiddag even langs voor "overleg".

Dit verliep redelijk rustig, maar we hebben de tijd genomen om hem vriendelijk uit te leggen waarom wij het niet eens zijn met hem. Op de eerste plaats hadden we met hem afgesproken dat er enkel één ander persoon in het huis zou komen te wonen. Dat was overeen gekomen tijdens onze eerste gesprek over het huis en de huur van de kamer. En onder die voorwaarden hebben wij de kamer genomen.

Daarnaast is er gewoon geen ruimte voor vier volwassenen. De koelkast is nu propvol en je kan je kont niet keren in de keuken. Ook zal de bakkamer het niet leuk vinden dat zoveel mensen er gebruik van zullen maken.

Dat aanhorend legde de beste man vervolgens zijn probleem uit en vroeg hij om begrip voor de situatie. Onze ex-huisgenoot had de huur niet betaald en ook had hij nooit een borg overgedragen. Daardoor zit de man in schulden en moet hij alles uit eigen zak betalen. Nu hij daarmee is geconfronteerd, moet hij met een oplossing komen.

Dat is niet ons probleem, zo stelden wij hem. Dat hij problemen heeft met de ex-huisgenoot komt voort uit zijn eigen mis-management van de situatie. Hij had de maandelijkse huur vooraf moeten vragen, evenals hij de borg had moeten krijgen voordat hij de sleutels gaf, of (beter voor beide partijen) op hetzelfde moment.

Daarnaast heeft hij het met ons zeer slecht gespeeld, door zonder overleg dit besluit te nemen. We kwamen gisteravond thuis en vonden een kort briefje aan onze deur, dat uitleg gaf dat de volgende dag een nieuwe bewoonster komt. En toen twee weken terug de andere nieuwe bewoner kwam kijken, stelde hij ons gerust dat hij voor de kleine kamer was, en dat dit alles was. Hij loog dus tegen ons, zei ik hem in gebrekkig Spaans - de andere argumenten waren voor chica ter uitleg.

Hij erkende dat hij het niet goed gedaan heeft, door niet met ons te overleggen. Maar als we het niet eens zijn met de situatie, dan kunnen we gewoon de borg terugkrijgen en dan zal hij onze kamer aan anderen verhuren.

Zover willen we echter niet gaan. We willen eerst nog de situatie aankijken en we zullen onze ogen open houden voor als er een nieuwe kans of mogelijkheid aankomt. Vervolgens hebben we een contract -die al ruim twee maanden klaar lag- getekend.

Inmiddels heeft chica ook met de nieuwe bewoonster gesproken. Ze is redelijk ok, maar niet al te slim. Ze ligt in scheiding en is nog redelijk jong (ik schat jonger dan ik).

Dit is een vaker voorkomend verhaal in dit land. Veel mensen trouwen zeer jong om uit het ouderlijk huis te gaan. En dan komen ze enkele jaren later erachter dat hun man een klojo is (of andersom) en gaan ze scheiden. Daarnaast komt er bijvoorbeeld ook relatief veel huiselijk geweld voor in dit land.

Een vriendin van chica zit in zo'n zelfde situatie en is momenteel bezig met allerlei rechtszaken. Zij heeft het probleem dat ze samen een huis hadden gekocht, en dat de hypotheek bijna is afgelost. Haar man wil echter het huis niet verlaten en evenmin wilt hij de helft van de _huidige_ (over)waarde van het huis aan haar geven (waar ze dus recht op heeft). Hij speelt allerlei slimme trucjes samen met zijn advocaat om zoveel als mogelijk voor zichzelf te behouden. De wereld is laf.