vrije dagen

[Als je werkt, weet je pas wat het betekent: vrije dagen. Nu ja, wat een cliché.]

Eindelijk heeft ook Gert-Jan werk, een vriend die ik hier ken van de cursus Spaans die ik al tijden niet meer volg omdat mijn Spaans nog beter is dan mijn Nederlands. Naar dit land gekomen voor zijn vriendin, gaf hij zijn huis, baan en auto van de zaak op in een zoektocht naar een warmer klimaat.

Ruim een jaar heeft hij zonder baan gezeten, terwijl hij een dijk van een cv heeft. Zijn spaargeld was al op en zelfs als hij naar de kroeg wilde of een koffie wilde drinken moest hij voor zakgeld bij haar terecht. Nu dus niet meer, hij heeft eindelijk een baan, bij Bayern.

Onder zijn vriendin, dat wel. Hij begint als boekhouder bij de boekhoudafdeling. Zelf hij talloze ervaringen, zo heeft hij bedrijven gerund, en heeft hij zijn vriendin zelfs leren kennen toen hij haar aan het opleiden was in R'dam. Maar nu begint hij weer van voren af aan. Zijn motto: "de vraag is niet of ik zal stijgen in het bedrijf, maar hoe snel".

Er zit trouwens ook weer schot in de woning. We hadden reeds naar iets elders gezocht, maar nog niets concreets gevonden. Nu heeft onze huisbaas een nieuwe woning gekocht en kunnen we wellicht in zijn oude terecht, net buiten de stad en om de hoek van mijn werk.

In de tussentijd nog altijd in Gracia, en we zijn inmiddels alweer 2 nieuwe ex-huisgenoten verder. De laatste, de tofste, vertrok weer naar zijn ouders in Mallorca nadat hij zijn baan verloren had als geluidsoordeskundige en geen geld meer had om in Barcelona te blijven wonen. Helaas. De jongen was aardig, maakte goed schoon en gaf ons altijd chocola.