Bij de boer aan tafel

Bij de boer aan tafel eten we groenten uit het land. We trekken het een uur van te voren uit de grond en maken het schoon. Zonder of met bleek? Want de diertjes. Nou, ik eet liever diertjes dan bleek. Ecologisch, gezond en rete eerlijk. En gezellig.

Bloemen plukken in het bos. Rozemarijn in het wild weten te herkennen en de rozenstruiken met rust laten. Een leeg huis, fantastische locatie met enorm uitzicht, op de kliffen, bomen en wolken. Grijze wolken net boven je hoofd, smachtend om zijn water te mogen lozen op de moestuintjes. Eindelijk water! Maar het liefst niet alleen vandaag, maar een volle week.

De kat wacht. Ze ging niet verder tot de bocht, niet verder dan uitzicht op het huis rijken kon. Niet naar binnen helaas. Hoe lang ze ook moest wachten op ons, we moesten haar met een braadworst weglokken om zelf naar binnen te kunnen. Want binnen is de zes-weken jonge kater.

Spierpijn en blaren. Een dagje werken, en niet eens dan de volle acht uur. Het laat haar sporen achter. Uien uit de tuin halen, alsof het onkruit is. Alsof? Het groeit wild en voor elke verkeerd gesnoeide ui komen er tien in de plaats terug en bedreigt het de andere groenten. Een tasje vol dan maar met ons meegenomen, voor in het park of de plaatselijke golfbaan.

Olijfbomen te over. Veel werk, weinig opbrengst. Groenten is te weinig voor de markt, maar ruim voldoende om zelf van te kunnen eten en om aan bekenden te verkopen, en een deel om in het consumentennetwerk te ruilen. De garage, het organische groene afval verbranden omdat opslaan niet mag, en het huis van de baas. Een gigantisch landhuis met een bovenkamer waar je hallelujah! tegen zegt.

Peultjes, daar haal je dagelijks een kilo van uit de struiken. Bloemen voor in de thee ook. Maar kijk uit! Raak je mobiele telefoon niet kwijt! Want de de volgende dag blijf je zoeken, zoeken naar niets, voor niets. Eenvoudiger om de honderden miniscule uiebolletjes te vinden dan zo'n log technologisch ding. En de I-tjing vertelt je toch alleen wat zij je wil vertellen. Feit.

Dan de insecten. Urenlang zou je in zo'n boekje bladeren kunnen. Mooie rode gezichten, gele huiden en fantastische vleugels. Daar komen psychedelische aliens vandaan. Spinnen, kevers en mieren. Mierenkolonies te over, door de muren, meters onder de grond, en meterslange rijen van werkende mieren, zo dwars over alles heen, hun eigen weg volgend. Lemmings, dat zijn het haast.