zigzaggen door smalle straatjes

De computer was stuk. Niet mijn schuld, hoop ik. Maar de appel wilde niet meer opstarten. Gelukkig is er ook nog een laptop in huis, die ik nu gebruik terwijl ik op het dakterras zit met een kat die om aandacht smeekt. Zojuist kwam iemand langs om de computer te repareren, waar hij -binnen 10 minuten- in slaagde. Er wordt ook nog eens eten gekookt op het moment van schrijven. Een lekkere rustige zondag dus.

Zaterdag was ook traditioneel. Nadat ik had gefietst langs het strand en op tijd terug in de stad was om foto’s te maken van de manifestatie (zie vorig bericht) ben ik met de fiets de stad ingegaan. Crazy. Er zijn fietspaden op sommige grote wegen, maar als er geen paden zijn, weet je niet waar je moet rijden. Links of rechts? Gisteren kreeg ik van Merijn het antwoord: je moet in de miden van de weg fietsen. Jaja, lekker tussen alle auto’s en bussen in dus. Nu ja, een ongeluk heb ik nog niet gehad. Maar je moet nog beter opletten met fietsen dan in bijvoorbeeld Amsterdam. Fietsen is dus een zeer spannend en aantrekkelijk avontuur van slalommen langs stoplichten, auto’s, bussen, taxi’s, brommers en drukke kruispunten.

Hartje centrum bestaat uit een wirwar van kleine straatjes met talloze dronken Britse toeristen. Op elke hoek wordt gevraagd of je hash of bier wilt kopen. Net toen ik op het punt stond om even niet te weten wat te gaan doen, kwam ik een bekende tegen. Hij vertelde mij van een feest waar ik naar toe zou moeten gaan. Maar hij kon mij niet uitleggen hoe ik daar moest komen en hij was bezig om familie rond te lijden door de stad. De oplossing was snel voorhanden: zojuist was hij enkele bekenden in een kroeg vlakbij tegengekomen, die ik maar eerst moest opzoeken.

Het feest was in een groot kraakpand, zoiets als Afrika in Amsterdam. Het heeft een grote zaal met een zeer hoog plafond en het was er stervensdruk. Nadat een band had opgetreden, kwam er een circusact met tien deelnemers. Er waren jongleurs met vuur, diverse spelers van de diabolo en overige acrobatiekacts. Ik zat vooraan en heb wat foto’s gemaakt waarvan ik nog niet weet of ze geslaagd zijn. Maar in een woord: ¡fantastico! Zo fiets je door het centrum, zo ontdek je een nieuwe plek waar cultuur en politiek één zijn in de vorm van een feest. En voordat ik het wist, was het alweer 5 uur en nog steeds heel druk. Naar huis gaan, bleek zeer eenvoudig. De locatie is slechts 4 blokken van hier verwijderd.

Ben overigens vreemde mensen tegengekomen. Zo sprak ik een meisje aan dat naast mij zat. Zij is in Barcelona via het EVS-systeem (net als ik). En zij was niet eens de enige. Voordat ik goed en wel besefte dat ik zomaar in een kraakpand in deze grote stad iemand tegenkwam die op dezelfde wijze hier in Barcelona zit, bleek zij met drie vriendinnen daar te zijn die ook hier waren via EVS. Inderdaad, deze wereld ís klein. Ze vertelden mij dat er rond twintig personen hier zijn via EVS en allemaal andere projecten doen. Overigens waren ze redelijk saai. Maar goed, ik zal ze nog wel tegenkomen bij een ‘reunie’ van EVS-mensen.

Bon, eten is klaar.


update: hmm. verdorie. Ik ontdek net dat ik niet meer dan 50 foto's kan plaatsen. Dus.. vraag aan de lezers: wat zal ik doen? Oude foto's verwijderen, of om de week een serie plaatsen op een andere website?