Oost, west, zeebest?

Terug naar Nederland zit er voorlopig niet in, maar het moet niet nog gekker worden hier in Barcelona. Een stuk of vijftig huisjes hebben we nu wel gezien. De een nog slechter dan de ander. En de eigenaren vragen de meest ranzige condities en spelen daarmee onder een hoedje met de banken. Geen aanrader dus.

Wat dacht je bijvoorbeeld van de conditie dat je een bankrekening moet openen waar jij drieduizend euro op moet storten, dit geld er niet vanaf mag halen zonder toestemming van de eigenaar (vijf jaar lang) en hier ook nog eens 6 procent commissie per jaar over moet betalen aan de bank? Natuurlijk is het geld wel vrij beschikbaar voor de eigenaar als jij in gebreken blijft met de betaling, maar jij moet er met je handen vanaf blijven.

En waar hebben we het dan over? Een f*king huis van 500 euro dat in zulk slechte staat is dat er alleen kakkerlakken wonen. De eigenaren zijn gek, hebben te veel macht en worden ook nog eens door de wet beschermd in hun illegale wanpraktijken.

Goed, gelukkig zijn er ook nog normale woningen die er wel goed uit zien en waar de condities niet zo absurd zijn. Zo kwamen we er een tegen die fantastisch was. Enorm groot en volledig gemeubileerd, een nieuwe keuken en een fantastisch groot balkon alsook een hele mooie woonkamer met alles erop en eraan. Van de zeven genodigden om de woning te bezichtigen, waren er zeven geinteresseerd... Maar van die zeven zijn wij de enigen zonder een vast arbeidscontract, en dat was wel een vereiste.

Dus wij snel naar het kantoor, met hoop op geluk. Mijn contract is ruim boven Spaans modaal, en met een beetje goed praatwerk, heb je best kans dat wij dus winnen. We gingen gewoon zonder afspraak naar het kantoor en voor we het wisten zaten we tegenover een man met een sigaar groter en dikker dan zijn .... Eerlijke man met een oogje op mij (de stad is vol van dit soort mannen). Vier dagen later hoorde we echter dat we op de tweede plaats geeindigd waren...

In de tussentijd natuurlijk volop doorgezocht. Elke dag van negen tot acht. Lijsten ophalen, internet afstruinen, veel bellen, en van hot naar her springen. Met uiteindelijk resultaat natuurlijk veel lol maar vooral ook stress en frustratie.

Maar dan heb je de dagen dat je opeens alleen maar goede huisjes tegenkomt. Zoals een riant bovenwoning met een enorm terras, en een heel vet uitzicht over de hele stad. Niet genomen helaas. Er zat te veel gedoe aan vast zoals elektriciteitskastjes die nog niet geinstalleerd waren en een volledig lege woning zonder meubels en koelkast. En dan een uurtje later opeens een heel knus woninkje net naast het strand, en de volgende zoekdag - na het weekend - een ruimere woning met alles erop en eraan.

Wat moet je dan? Welke keuze kan en moet je maken. Geen van de woningen zijn perfect. Ze hebben allemaal wel iets. Zo is de knusse woning klein en is er geen plek voor de fiets. Maar de voorwaarden zijn wel gunstig.De ruimere woning heeft echter dezelfde prijs, en is dus wel groter. Ligt dichter bij de fijne buurt Raval, maar heeft wel enkele vochtplekken op de muren. Is ook van iets mindere kwaliteit, maar wel ruimer dus.

Pfff. Dan maar langsgaan bij het kantoor. Om onze eisen op tafel te leggen voor de tweede woning, en dan maar zien hoe ze reageren. Niet dus. Afspraak pas volgende week maandag... Maar dan is de woning in Barcelonetta al weg, en als we die ruimere woning niet krijgen om wat voor stomme reden dan ook (wat vaak gebeurt, we hoorden oa. van het verhaal dat een eigenaar een koppel niet wilde, niet omdat ze te weinig verdienden maar omdat ze bij het zelfde bedrijf werkten, en wat als dat bedrijf over de op zal gaan?, dan zit de eigenaar met een stel wanbetalers.... jaja, dat is een te groot risico voor deze meneer met te veel geld en woningen). Als wij dus volgende week opeens zo'n eigenaar voor onze neus hebben, en er nog eens een week overheen gaat voor we een antwoord hebben, dan hebben we opeens niets behalve een kleine week om nog snel iets anders te vinden.

Om een lang verhaal kort te houden. Dit risico willen we niet lopen. Natuurlijk kunnen we in de tussentijd wel iets anders vinden, maar eens moet het zoeken ook ophouden. Wellicht dus vanaf eind deze maand een thuis aan het strand, aan de Middellandse zeekust :)