security

De security-kerel, breed van boven en smal van onderen, liep de kantine binnen alsof hij de opperbaas van alles is. Het is een vreemd soort mens dat secrity wordt.

Je loopt rond met boeien en weet dat je die hebt omdat je ze moet gebruiken. Is het niet vandaag, dan is het wel morgen. Je wordt er bovendien voor getraind. En die knuppel hangt ook niets voor niets aan je broek.

En bij gebrek aan vervelde mensen, dood je dan maar de vliegen. Terwijl de beste kerel liters olie uit de fles in zijn sla liet druipen, spatten de vliegen in de magnetron als elektronische implosies in en uit elkaar. Het was een ware disco met licht en geluid.

In mijn beste Spaans geprobeerd de secutirity duidelijk te maken dat er iets mis is met de magnetron, maar hij negeerde mij volkomen. En pas bij het openen van de magnetron begreep ik wat een sadist hij was.

Blijf me alleen afvragen waar die vliegen vandaan kwamen. Want de vliegen zaten alleen in de magnetron die hij voor zijn dood vlees gebruikte.