Terug in Barcelona

Na een week London, zijn we weer terug in onze stad Barcelona. Wanneer ik weer zo ver naar het Noorden ga, weet ik niet. Het was aangenaam, maar koud. Hoe houden jullie het toch uit met die regen en koude?

Ik miste handschoenen en regenjassen, en boven alles het lekkere warme weertje hier. Ik loop inmiddels weer met t-shirts rond want het is hier tussen de twintig en zeven en twintig graden.

Het weekje was goed en enerverend. Het was erg goed om zoveel oude vrienden weer eens te zien, en ook om weer eens in London te zijn. Het forum zelf was als vanouds behoorlijk deprimerend, maar de initiatieven die zich buiten het Forum om hadden georganiseerd waren zeer talrijk en erg goed neergezet, met goede participatiemogelijkheden en structuren.

Dit was ook het eerste sociale forum dat een actie tegen zich zag. Zelf was ik geen getuige hiervan, want ik was een film aan het kijken over Venezuela. Maar een grote groep mensen van Beyond the ESF had een actie geinitieerd tegen het Forum, en tegen de wijze waarop Ken Livingston, de burgemeester van London, het forum naar zich had toegetrokken met donaties en beloften. 'Deze wereld is dus wel te koop', was de slogan van de actie die in zichzelf niet eens zo goed was.

Mensen drongen zonder registratie het forum binnen en eisten het podium op, waar op dat moment een van Livingstons mensen een speech zou geven. Mensen bij het debat begrepen de actie niet echt en er was niet veel sympathie. Het was niet echt de best mogelijke actie om de ideeën over het Forum te communiceren.

Al met al was het een geslaagde week met veel mitsen en maren. Het leukste van de week was wel het huis waar we verbleven. Een mooie huiskamer en veel warmte binnen. We hebben lekker veel op de bank voor de tv gehangen en wat video's bekeken. Zelfs de afsluitende demonstratie lieten we voor wat het was.

De terugreis verliep overigens prima. We stonden om vijf uur in de ochtend op, en hadden alle aansluitingen. Maar in de trein zaten vergaten we uit te stappen. We waren te druk aan het praten en opeens reden we zo het vliegveld weer uit, terwijl we slechts 15 minuten extra hadden om in te checken. Gelukkig was het volgende station 5 minuten verderop en kwamen we twee minuten voor sluitingstijd bij de balie aan.