Moeders in Istanbul
Door: robin
Blijf op de hoogte en volg robin
27 Juni 2007 | Turkije, Istanbul
Een fijne week vol water, hitte en lekker eten heb ik net achter de rug. Mijn moeder was in Istanbul, en we hebben het prima naar onze zin gehad. Veel leuke dingen gedaan en veel meegemaakt.
Ze kwam zo maar even langs. Van de een op de andere dag verraste ze me met de ticket die ze geboekt had. Mensen waarschuwden haar nog, zou je dat nou wel doen? Op je eentje helemaal naar Istanbul? Maar alles is fantastisch verlopen. Ik heb haar 's nachts zelfs alleen kunnen laten om terug de tram te pakken naar het hotel :)
Uiteraard begon de week met een heleboel bijpraten. Zo zaten we onder meer veel te kletsen bij de visboer aan de kade van de Bosphorus, de zeestraat tussen de Zwarte zee en de Middellandse Zee. Die had sardientjes met salade voor ons gemaakt, en schonk gratis thee.
Die Bosphorus bleek een prima uitweg te zijn voor de hitte. De afgelopen dagen was het hier boven de veertig graden, en dat is moeilijk uit te houden in de stad, zonder wind.
Op de Bosphorus is het wel prima te doen. Er staat daar veel wind en er gaan veel boten van hot naar her. Je kan er makkelijk aan boothopping doen, van de ene op de andere springen en maar zien waar je uitkomt.
De eerste keer dat we dat deden kwamen we uit aan de andere kant van de stad, in Azië. We bleven aan de kade om weer een andere boot te nemen naar elders. Daarnaast hebben we ook een lange boottocht naar de Zwarte Zee gemaakt. We hebben daar in de prangende hitte een berg beklommen naar een kasteel om die zee te kunnen zien liggen.
Ook hebben we een fijn tochtje naar de prinseneilanden gemaakt die vlak voor de kust liggen. Daar rijden geen auto's, alleen fietsers en wagens die door paarden rondgetrokken worden. Dat was een mooi avontuur. Meer over deze eilanden kan je overigens hier vinden: http://robokow.net/nl
We hebben uiteraard nog een aantal malen heerlijk gegeten, zoals onder de brug maar ook in de binnenstad. Echt turks eten voor noppes, net gevangen vis en één keer iets luxers. Maar het leukste was misschien wel de waterpijp. Dat stond niet op haar lijstje van dingen te doen, maar ze vond het zalig. Je zit daar in heerlijke kussens lekker te relaxen, terwijl de appelthee je de hele tijd bezorgd wordt.
Tot slot heb ik haar nog een rondleiding gegeven door İstiklal Avenue, het hart van het moderne Istanbul. Dit is een winkelstraat maar tevens uitgaansgebied. Er zijn daar tal van kleine straatjes met vele cafeetjes. Nog nooit in haar leven had ze zo'n cafedichtheid meegemaakt.
Al met al was het een goede week, erg gezellig. In haar eentje naar Istanbul. Het was een gouden vakantie en ik ben erg blij dat ze het gedaan heeft.
Ze kwam zo maar even langs. Van de een op de andere dag verraste ze me met de ticket die ze geboekt had. Mensen waarschuwden haar nog, zou je dat nou wel doen? Op je eentje helemaal naar Istanbul? Maar alles is fantastisch verlopen. Ik heb haar 's nachts zelfs alleen kunnen laten om terug de tram te pakken naar het hotel :)
Uiteraard begon de week met een heleboel bijpraten. Zo zaten we onder meer veel te kletsen bij de visboer aan de kade van de Bosphorus, de zeestraat tussen de Zwarte zee en de Middellandse Zee. Die had sardientjes met salade voor ons gemaakt, en schonk gratis thee.
Die Bosphorus bleek een prima uitweg te zijn voor de hitte. De afgelopen dagen was het hier boven de veertig graden, en dat is moeilijk uit te houden in de stad, zonder wind.
Op de Bosphorus is het wel prima te doen. Er staat daar veel wind en er gaan veel boten van hot naar her. Je kan er makkelijk aan boothopping doen, van de ene op de andere springen en maar zien waar je uitkomt.
De eerste keer dat we dat deden kwamen we uit aan de andere kant van de stad, in Azië. We bleven aan de kade om weer een andere boot te nemen naar elders. Daarnaast hebben we ook een lange boottocht naar de Zwarte Zee gemaakt. We hebben daar in de prangende hitte een berg beklommen naar een kasteel om die zee te kunnen zien liggen.
Ook hebben we een fijn tochtje naar de prinseneilanden gemaakt die vlak voor de kust liggen. Daar rijden geen auto's, alleen fietsers en wagens die door paarden rondgetrokken worden. Dat was een mooi avontuur. Meer over deze eilanden kan je overigens hier vinden: http://robokow.net/nl
We hebben uiteraard nog een aantal malen heerlijk gegeten, zoals onder de brug maar ook in de binnenstad. Echt turks eten voor noppes, net gevangen vis en één keer iets luxers. Maar het leukste was misschien wel de waterpijp. Dat stond niet op haar lijstje van dingen te doen, maar ze vond het zalig. Je zit daar in heerlijke kussens lekker te relaxen, terwijl de appelthee je de hele tijd bezorgd wordt.
Tot slot heb ik haar nog een rondleiding gegeven door İstiklal Avenue, het hart van het moderne Istanbul. Dit is een winkelstraat maar tevens uitgaansgebied. Er zijn daar tal van kleine straatjes met vele cafeetjes. Nog nooit in haar leven had ze zo'n cafedichtheid meegemaakt.
Al met al was het een goede week, erg gezellig. In haar eentje naar Istanbul. Het was een gouden vakantie en ik ben erg blij dat ze het gedaan heeft.
-
01 Juli 2007 - 22:56
Thuisfront:
Het was voor mij enigszins een cultuurshock toen ik Istanbul binnen kwam. Althans, dat idee had ik. Al stelde ik mij, om maar zo snel mogelijk van die cultuurshock af te zijn, vanaf het begin open voor alles wat in mijn wereldje nauwelijks voorkwam, de Turken hier bleven me verbazen.
Verkeersregels bestaan niet. Ze schijnen in de rest van Turkije wel gehandhaafd te worden, maar niet in Istanbul, ik moest dan ook het verkeer met de hand stoppen om over te steken.;)
Iedereen rookt. Al wordt door de Turken het tegendeel beweerd.
Turkse koffie vind ik heerlijk.
Iedere echte Turkse man zit heel de dag backgammon te spelen.
De Turkse mannen zoenen elkaar.
Het was daar erg warm, ik nam dan ook 3 keer per dag een koude douche, iets wat ik in Nederland bijna nooit heb gedaan.
Turkse mannen zijn erg vriendelijk, als ik ze de weg vraag, lopen ze rustig met je en samen onderweg bij hun vrienden thee drinken en dan weer verder totdat ik op de plek van bestemming was.
Ik ben zelfs twee keer ten huwelijk gevraagd en ook een gratis verblijf in een buitenhuis is me aangeboden. Er werd zelfs een visitekaartje in mijn handen gedrukt door een zeer knappe man in de tram ( waar zag hij me voor aan?).;)
De man op de hoek van de straat glunderde iedere dag als ik langs kwam voor het kopen van 2 flesjes water wat 0.40 lira kostte ( 20 eurocent).;)
Dat Robin mij een rondleiding heeft gegeven door İstiklal Avenue, het hart van het moderne Istanbul, en dit is een winkelstraat, zonder iets te kopen.
Ik ervaarde dat het roken van een waterpijp zeer ontspannend is en verhelderend werkt, mijn hersens zijn dan ook schoon van het piekeren.
De visman aan de kade van de Bosphorus, de zeestraat tussen de Zwarte zee en de Middellandse Zee, de coolste man van Istanbul is, omdat ik elke dag gratis thee kreeg als ik wachtte op Robin.;)
Ozzy, de man die mij wegwijs maakte in de stad, huilde bij het vertrek van mij naar Nederland.;)
Bijna iedereen wilde mijn vriend zijn in Istanbul, vandaar de cultuurshock, omdat ik dat in Nederland niet veel tegenkom.
Het was de meest leuke vakantie die ik heb beleefd, bedankt ervoor, Robin -
09 Juli 2007 - 21:09
Thuisfront:
Toen ik terug in Nederland was, hoorde ik dat het gebruikelijk is dat als een man zijn vistitekaartje afgeeft aan een vrouw die hij leuk vindt, de vrouw dan een afspraak met hem regelt voor tijd en dag. Nou, dat had ik dus niet begrepen van deze regeling.;) !Que sopresa !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
