maria aangekomen

Hoppa, of ik naar India wil?

"Uh, waar zegt u? India?"
"India ja".
"Dat ligt niet bepaald om de hoek..."
"Nee dat klopt, maar bent u daartoe bereid?"
"In principe wel, maar dan moet ik daar wel eerst even met mijn vriendin over spreken".
"Mooi zo, dan wordt u volgende week gebeld voor een interview. Kunt u per 1 februari beginnen? En wat is uw salarisindicatie?"

Fijn gesprek. Ik steek mijn hoofd door het trapgat en roep uit: "We gaan naar India!"

We zitten bij een vriend thuis. Hij verlaat binnenkort zijn kamer, en wij zijn op bezoek om te zien of we wellicht zijn kamer/ huisje willen overnemen. Het bevindt zich in de oude stad, midden in de multiculturele wijk Raval.

We vinden het fijn daar, maar het is klein. Het toilet moeten we daarnaast ook nog eens delen, en tijdens het douchen zal ik moeten bukken want het plafond is te laag. Dus een echte vooruitgang zal het niet zijn, hoewel we wel graag elders in de stad willen wonen, zonder medebewoners.

Ze kijkt verrast op. "India? Wanneer?"

"Weet ik nog niet. Volgende week sollicitatie en dan gaan we verder zien. Maar het is niet voor lang hoor. Voor 1 tot 3 weken of zo, het is voor een training."

India is dus niet London. Maar we hadden dus wel bijna in London gezeten. Chica had een sollicitatiegesprek van vele uren achtereen en ze ging zelfs lunchen met die mensen. De organisatie zag het wel zitten met haar.

Zij had zelf twijfels echter. We zitten nu net in Barcelona voor een jaar en zijn bezig met het opbouwen van vele dingen, en als we nu opeens dan naar London moeten gaan... Dat is misschien net een stap te veel. Ze geeft aan tijdens het gesprek dat het voor haar en mij misschien niet helemaal ideaal zou zijn, en dat ze -zodra ze gekozen wordt- nog even moet nadenken.

Daarnaast zegt ze dat het wellicht beter is voor hen om iemand anders te kiezen omdat een ander misschien reeds beter op de hoogte is van wat er binnen de organisatie speelt (WRI, Guido!).

Zodoende werd ze de volgende dag gebeld, en werd haar verteld dat ze haar advies zullen povolgen en voor iemand kiezen die al dichter bij het netwerk staat. Dat was een Chileense jongen.

Maar London was fijn. De mensen waren er warm en ze had een heel goed gevoel tijdens haar verblijf daar. Een beter gevoel dan de stad hier. Nu is er dus toch wel twijfel en zo zal het altijd blijven als je keuzes moet maken.

Ah, heb eindelijk ook een update binnen over onze ex-huisgenoot die slechts een week bij ons gewoond heeft. Hij zat dus in de bak, en dit omdat hij 1) een buitenlander was en 2) omdat er in de kroeg waar hij was iemand was neergestoken. Ze pakten de jongen meteen op.

Nu is hij weer vrij, want hij was onschuldig. Hij is er behoorlikj aan ontsnapt.Want hoewel er dus geen getuigen waren, was hij opgepakt en lag het slachtoffer in coma. Maar toen hij bij kwam, heeft hij de dader geidentificeerd en dat was dus een ander.

Dit betekent niet dat we onze ex-huisgenoot weer terug krijgen. Nee, integendeel. Er komt opnieuw een ander. We zullen zien of dat de derde huisgenoot zal zijn die in de bak land.
En wellicht dat onze ex-huisgenoot zelfs het land uitgezet zal worden omdat hij dus geen papieren heeft.