nieuwe baan?

Aan de andere kant van Barcelona, achter de heuvels van Corserolla en Tibidao en nog verder dan de zee, vlakbij het kakdorp San Cugat, daar ligt het Europese hoofdkantoor van HP, en daar had ik vandaag nog eens twee gesprekken. En dat ging goed. Denk ik.

Ze kwamen met zijn tweeën, een Duitser en een Spanjaard. En ze spraken Spaans, maar omdat het werk in het Engels gedaan moet worden, ging het interview verder in het Engels.

Eerst het geval dat ik niet op dit tijdstip ingepland stond. Ik zou volgens hen pas om 11 uur komen, maar mij was verteld om 10 uur. En dus hadden ze mijn cv niet, en hadden ze een ander verwacht. Gelukkig maar dat ik wel een copie van me cv bij me had.

Hij liep snel me cv door, hij had nog geen tijd gehad het te lezen. En toen moest ik spreken en uitleg geven wat ik op het moment zoal doe. Maar ik had een droge mond, en wilde wel wat water drinken. Dus gingen we naar de koffiemachine, lekker babbelend.

Dan weer verder met het gesprek. Het ging vooral over het feit of ik technisch bekwaam genoeg was, en dat bleek zo te zijn. Maar dan de thema van de horarios, de werktijden. Die zijn niet zo heel fris. 3 dagen lang 12 uur (van 7 tot 19), dan 3 nachten van 19 tot 7, dan vier dagen vrij, vier dagen op een rij, vier dagen vrij, vier nachten op een rij, en dan een week vrij. En dan weer het cirkeltje rond.

Dat zijn zo ongeveer zo'n 44 uur per week, gemiddeld. Ik krijg wel goed betaald, zo'n 1300 per maand netto (inckusief bonussen). En dat schijnt goed te zijn voor dit land. Maar goed, werken in dit land is sowieso niet zo'n pretje, want meer dan 4 weken vakantie krijg je niet.

De Duitser leidde het gesprek, en zodra ik aan gaf voor lange tijd te willen werken en niet na enkele maanden meteen te willen gaan stoppen, zei hij meteen dat wat hem betreft alles rond was. Maar ik moest ook nog met Ian spreken, een Engelsman.

En die was druk bezig met andere zaken. Na wat geloop door de ruimte, en even de werkruimte bezichtigd te hebben (een groot lokaal met 100 computers), kwam Ian dan toch tevoorschijn. De laatste obstakel, nog een gesprek, maar nu meer op de inhoud van het werk. Ik werd opnieuw gevraagd over de werktijden, en of ik nachtdienst wel trekken kan. Daarna ook veel vragan over de communicatie, hoe ik omga met klanten, enz.

Op het eind gaf hij niet hetzelfde aan als de Duitser, maar goed, ik was ook wel een beetje verbaasd dat de Duitser meteen zei dat ik er al was. Waarom besluiten ze dat, zonder te overleggen? Misschien verschil in ervaring tussen de twee.

We zullen zien, maandag waarschijnlijk de uitslag.